O mnie​

      Cześć! Jestem Kamila​

      Jeszcze chwilę temu powiedziałabym o sobie: menedżerka z 20-letnim doświadczeniem w bankowości, prowadząca zespoły sprzedażowe i eksperckie, trenerka biznesu. Cele, bycie w ciągłym działaniu, targety, osiągi, zawsze 200% normy – taka była moja codzienność.

      Jednak mimo sukcesów, awansów, rozwoju, nagród, czułam jakiś brak. ​

      Bo tak będąc blisko siebie i mówiąc najszczerzej, to co mnie budowało od zawsze, to nie były kolejne szczeble kariery, a (chyba, coś zupełnie odwrotnego) lekkość, uśmiech, energia równości, czułość, przyjaźń, relacja z drugim człowiekiem oparta na prawdzie i szacunku do róznic – a to do targetów i osiągów ma się przecież, jak kwiatek do kożucha. Zaczęłam szukać, obserwować, marzyć, kreować i znalazłam. Droga była wyboista, ale spełniłam swoje marzenie i od teraz mogę powiedzieć o sobie tak:​

      Cześć, jestem Kama. Jestem właścicielką i gospodynią NA ŁĄCE – domu i przestrzeni, które stworzyłam w dawnym gospodarstwie moich Dziadków. A historia jego powstawania to opowieść o drodze od >marzę, przez >chcę, >mogę, więc >zaczynam, >tworzę, aż do >już za chwilę się TU spotkamy. To też historia o ogromnym wsparciu i miłości tych, którzy są blisko mnie i bez których nie dałabym rady robić kolejnych kroków. ​

      W tym wyjątkowym miejscu jest przestrzeń dla wszystkich, którzy podobnie jak ja cenią: uważność na drugiego człowieka, niezależność, spokój, naturę, kreatywność, rozwój, spontaniczność, ale też książki, muzykę, nic-nie-robienie, albo co-się-chce-robienie. Idealnie sprawdzi się dla kameralnych grup do 12 osób Jest tu:​

      • Duża wspólna przestrzeń do celebrowania tego, co będzie się chciało celebrować,
      • Pięć pokoi z łazienkami, każdy urządzony przeze mnie z sercem i radością​,
      • Sala warsztatowa w osobnym budynku,
      • W którym dawno temu mój tata miał warsztat maszyn rolniczych – zatem „warsztat” jak się zowie​,
      • Na zewnątrz duże tarasy, hamaki, miejsce na ognisko i inne „momenty do odpoczywania i relaksu​,

      ​Jestem też ja – jako Wasza opiekunka i gospodyni. Zadbam, nakarmię, podam rano kawę (albo to co lubisz pić rano) i dam moc dobrej energii.​

      Zapraszam Was NA ŁĄKĘ z Waszymi warsztatami, szkoleniami lub z Waszymi zespołami, czy przyjaciółmi. Wypełniajcie ten dom pięknymi momentami i wartościowymi chwilami.​

      Ja też będę korzystać z NA ŁĄCE do organizowania dobrych i ważnych rzeczy dla ludzi. Niech to miejsce daje radość, spokój, niech daje ważne rzeczy, których nam potrzeba.​

      Do zobaczenia NA ŁĄCE. Z serca Was do siebie zapraszam!

      Zobacz więcej​

      Historia NA ŁĄCE​

      Od lat 50tych i gospodarstwa moich Dziadków, do dzisiejszego domu NA ŁĄCE​

      Po wojnie, w latach 50tych moi Dziadkowie wyprowadzili się z Warszawy i osadzili w mazowieckiej wiosce w okolicach Sochaczewa. Zbudowali mały dom otoczony sadami i łąką. Uwielbiałam spędzać dzieciństwo w tym miejscu. Kojarzy mi się z owocowym sadem, czarnymi porzeczkami, kosztelami – najsłodszym jabłkami na świecie i brudnymi placami od młodych orzechów zrywanych prosto z drzewa.​

      ​Po latach odkryłam to miejsce na nowo. Tym razem to ja z mężem weekendami porzucałam Warszawę, by odpoczywać od wielkomiejskiego pędu. Czas płynął tu zachwycająco wolno. Wiedzieliśmy, że każdy, kto potrzebuje chwili oddechu dla siebie samego lub z bliskimi sobie ludźmi, będzie się czuł tu naprawdę dobrze. Tak właśnie pojawiła się myśl, aby dzielić się tym miejscem z innymi. Należało jedynie 70m2 domu… „trochę” powiększyć. ​

      ​To co było dla nas kluczowe, to uszanować lokalność i piękne wspomnienia. Domek Dziadków został odnowiony, a do niego dobudowaliśmy stodołę – na pierwszy rzut oka nawet nie tak bardzo nowoczesną… We wnętrzach mieszamy współczesność z sentymentem i szacunkiem do naszych Dziadków , Rodziców i miejsc, które były dla nas ważne. ​

      ​I tak beton, stalowe elementy i proste meble, dopełnione są drewnianymi drzwiami ze starego domu, łowicką skrzynią wypełnioną najprawdziwszym pasiastymi kieckami, biblioteczką z książkami Pradziadka i kolekcją starych aparatów fotograficznych Taty. ​

      ​Miejsce tworzyliśmy w dużej mierze sami – rodzinnie. Ma ono kilku swoich Bohaterów. Robert mój Mąż, który poza ogromem fizycznej pracy dał mi coś największego – niezwykłe wsparcie, motywację i mobilizację do spełnienia mojego marzenia. Każdego dnia wzmacniał mnie i dodawał wiatru moim skrzydłom. Robert jest bohaterem tego domu i moim Bohaterem.​

      Kolejnym jest mój Tata, od którego dostałam tyle bezinteresownej pomocy, że nie ma takiej wagi, aby ją opisać. Tata robił w domu te najdrobniejsze i najtrudniejsze rzeczy, nad którymi z zegarmistrzowską precyzją spędza się niezliczoną liczbę godzin. Włożył tu ogrom swojej pracy i serca. Na Łące był Jego dom rodzinny, a teraz ożywialiśmy go na nowo.​

      Jest też Superbohater! Tomek, brat mojego męża. Skarb! Stolarz w rodzinie. On nadawał kształt naszym pracom i robił kolejne kroki milowe w wykończeniu domu i drewnianych elementów na zewnątrz. Znosił moje upierdliwości z opanowaniem Mistrza Zen – a to najwyższy poziom bohaterstwa.​

      Bohaterka – moja Mama, która podczas wszystkich pracowitych weekendów na budowie i pracowitych urlopów, które też tam spędzaliśmy – nie pozwoliła nam umrzeć z głodu. Zawsze zajmowała się z nami z taką troską, że nawet te odciski na rękach od pędzla i szlifierek mniej nas szczypały. ​

      ​Dziś czujemy niezwykłą satysfakcję z naszej pracy. Trwała 4 lata, ale pracując cały czas na etatcie i działając w większości samemu – nie udało nam się skrócić tego czasu.​

      Ach! No i jeszcze ten „drobny szczegół”! Mamy tu wokół domu 10 000m2 łąki, która wręcz wchodzi do wewnątrz przez okna. Nie mogliśmy zatem nazwać naszego miejsca inaczej niż NA ŁĄCE. ​

      ​Dziś ten dom i przestrzeń otwiera się na Was, aby łączyć, tworzyć, współdziałać pozwolić sobie uciec od gwaru, pośpiechu i codziennych napięć. ​

      Z serca zapraszam!​